nakakainis na kacornihan ngunit ika'y matatawa, manggigigil ka sa kabaduyan subalit maadik ka... manginginig ang iyong laman sa galit, titirik ang iyong mata sa ngitngit.... ENTER AT YOUR OWN RISK

Tuesday, May 17, 2005

Ulan....

hiwaga ng panahon
akbay ng ambon
sa pyesta ng dahon
ako'y sumilong

daan-daang larawan ang nagdaraan sa aking paningin
daan-daang nakaraan ibinabalik ng simoy ng hangin

tatawa na lamang o ba't hihikbi
ang aking damdamin pinaglalaruan ng baliw at ng ulan
at sinong di mapapasayaw ng ulan
at sinong di mababaliw sa ulan

hinulog ng langit
ang siyang ng ampon
libo-libong alaala dala ng ambon

daan-daang larawan ang nagdaraan sa aking paningin
daan-daang nakaraan ibinabalik ng simoy ng hangin

tatawa na lamang o bakit hindi
ang aking damdamin pinaglalaruan ng baliw at ng ulan
at sinong di mapapasayaw ng ulan
at sinong di mababaliw sa ulan


It's raining so hard and i can't seem to go home at once. Reminiscing on what transpired last friday evening cum morning. It was also raining so hard, and i was pouring it on... although not verbally, semi-verbal, semi-emotional... all out embarassing. The weather must have been jiving with what i was goin thru that night.
and still with what i am feeling tonight... haaaay

0 Comments:

Post a Comment

<< Home

|